Zó verloopt een cardiologisch onderzoek
Bijna ieder hartekind gaat regelmatig op controle in het ziekenhuis. Geregeld vindt er een cardiologisch onderzoek plaats met naast een echo, ECG of MRI onder andere een ontwikkelingsonderzoek en inspanningstest. Waarom wordt dit gedaan en hoe verloopt zo'n onderzoek? We volgen hartekind Joas een dag in het ziekenhuis bij inspanningsfysioloog Dr. Tim Takken en kinderfysiotherapeut Drs. Maaike Sprong.
 |
 |
 |
Waarom wordt er een inspanningstest gedaan?
Bij een inspanningstest wordt gekeken hoeveel een hartekind zich maximaal kan inspannen en hoe het hart op dat moment functioneert. Bij sommige kinderen ligt de inspanningscapaciteit lager dan normaal. Door dit onderzoek kunnen we de beperkende factor achterhalen, beweegadvies geven of de behandeling van het hartekind verbeteren.
Hoe verloopt de inspanningstest?
Het hartekind fietst op een hometrainer met "plakkers" op de borst. Tijdens het fietsen wordt de weerstand steeds verder opgevoerd tot het moment van uitputting. Tijdens de test wordt er een hartfilmpje gemaakt, de bloeddruk en het zuurstofgehalte in het bloed (saturatie) gemeten en wordt de zuurstofopname en ademhaling gemonitord. Zo kijken we hoe het hart, de longen en spieren samenwerken tijdens inspanning.
 |
 |
 |
Wat is het doel van het ontwikkelingsonderzoek?
Tijdens het onderzoek kijken we hoe hartekinderen zich, ondanks alles wat zij hebben meegemaakt, ontwikkelen, en in hoeverre er beperkingen zijn (of worden verwacht) in beweegactiviteiten ten opzichte van leeftijdsgenoten. Ons voornaamste doel is dat hartekinderen, ondanks hun hartafwijking, zo goed mogelijk mee kunnen komen met hun leeftijdsgenoten.
Waarom is dit onderzoek nodig voor hartekinderen?
Motorische achterstanden komen regelmatig voor bij kinderen met een ernstige aangeboren hartafwijking, vooral bij degenen die daarvoor al in de eerste weken van hun leven al zijn geopereerd. Motorische beperkingen worden vaak al op jonge leeftijd zichtbaar. Daarom zien we kinderen voor het eerst op de leeftijd van 3 maanden en daarna op vaste momenten in hun ontwikkeling. Op die manier proberen we beperkingen zo vroeg mogelijk te signaleren zodat we (als dat nodig is) zo vroeg mogelijk extra hulp op kunnen starten om het verschil met leeftijdsgenootjes zo klein mogelijk te maken. Gelukkig kunnen we het grootste gedeelte van de hartekinderen vertellen dat ze heel normaal functioneren, een hele geruststelling voor kind en ouders.
Wat gebeurt er tijdens het onderzoek?
Met motorische testen die bij de leeftijd passen testen we de fijne en grove motoriek. We weten bijvoorbeeld dat hartekinderen op jonge leeftijd vaker problemen hebben met de grove motoriek, en dit kan invloed hebben in hoeverre kinderen mee kunnen komen met gym, tijdens buitenspelen en op het sportveld. Op schoolleeftijd komen problemen aan de fijne motoriek ook vaak voor en deze kunnen kinderen beperken bij schoolse vaardigheden zoals schrijven en knutselen. Verder kijken we naar spierkracht, spieruithoudingsvermogen en de beweeglijkheid van spieren en gewrichten. Dat zijn allemaal factoren die invloed hebben op hoe, hoeveel en hoe makkelijk een kind beweegt.
"Sommige ouders zijn onzeker over wat hun kind allemaal kan en mag, en of sporten en bewegen geen risico’s met zich meebrengt. Het is heel zonde als kinderen daardoor onterecht minder worden gestimuleerd of zelfs worden geremd om te bewegen en te sporten. Het verschil met leeftijdsgenoten kan daardoor juist ontstaan of groter kan worden."
"Daarom zou ik willen adviseren om tijdens iedere controle bij de cardioloog eventuele zorgen en vragen over wat kan en mag te bespreken, en ook actief te vragen of er bijv. sport of beweegactiviteiten zijn die verstandig zijn om niet te doen met zijn of haar hartafwijking."
Drs. Maaike Sprong
 |
|
Foto credits: Sandra Stokmans Fotografie